Buiten is het nog steeds aardedonker. Enkel een iele streep licht aan de verre horizon houdt de belofte van dageraad in zich. Bliksemflitsen creëren spookachtige lichtpatronen in de wolkenmassa’s boven het zuiden van Brazilië. Om turbulenties te ontwijken …
Een hobbelige afdaling door turbulente luchtlagen zet ons even voor drie neer op de Aeropuerto Internacional de Salta Martín Miguel de Güemes, een winderige luchthaven tussen hoge bergen iets ten zuiden van Salta, in de noordwestelijke uithoek van Argentinië. Het is even zoeken naar onze begeleider. Dan daagt ene Gonzalo op. Fier haalt hij zijn beste Nederlands boven …
Steeds verder noordwaarts gaat het de komende drie dagen, tot we zaterdag in Bolivia de mijnstad Potosí zullen bereiken. Steeds hoger ook, want geleidelijk zetten we de klim in naar de puna, zoals ze in Argentinië de hoogvlakte van de Andes noemen. De route die we zullen volgen, ligt voor de hand. Al eeuwenlang …
Twee nachten in Potosí – eeuwenlang de belangrijkste zilvermijn ter wereld – hadden we in het verschiet, maar stilaan komt vast te staan dat we dat bezoek kunnen afschrijven. Sociale spanningen hebben er tot een staking en een blokkade geleid. Die houdt al dagen aan. De stakers …
Min tien is voor een winterse nacht in Uyuni heel gewoon, plaagt reisgids Martín ons na het ontbijt. Dat willen we best aannemen – per slot van rekening zitten we op de Boliviaanse puna, 3 670 m boven zeeniveau. Toch was het gisteravond even slikken, toen bleek ...
Een krakkemikkige bareel over de grindweg verspert ons de weg. Ernaast een wachthuisje en enkele containerlokalen. Samen belichamen ze de eenzame Boliviaanse grenspost. Meer kan je in dit kale, desolate landschap op 4 350 m boven de zeespiegel niet verwachten. De Chilenen hebben niet eens de moeite gedaan om ...
