Onophoudelijk jaagt de wind woestijnzand in rafelige slierten over de hobbelige asfaltweg. Het is klaarlichte dag, maar doorgaans zien we niet meer dan enkele honderden meters ver door de gebarsten voorruit. Soms zien we zelfs geen hand voor de ogen. Flarden van kapotte autobanden langs de weg laten er geen twijfel over bestaan. Voor voertuigen is Wadi Al Hayaa een meedogenloze biotoop…